Ontoereikend risicobeheer
Een bouwproject brengt gegarandeerd risico’s met zich. Een aantal zijn te voorzien, andere nauwelijks of niet. Ontbreekt een grondige risicoanalyse? Of wordt er tijdens het opduiken van risico’s onvoldoende aandacht aan besteed? Dan gaat dat gepaard met niet-ingecalculeerde kosten. De budgettering van het bouwproject blijkt dan ondermaats. Om nog te zwijgen van wat de risico’s op andere vlakken teweeg kunnen brengen. Uit een onderzoek van Bouwunie Limburg & RiskSolutions blijkt dat liefst 84 procent van de bouwheren de bouwrisico’s niet kent. En áls ze die al kennen, dan menen ze onterecht dat die door de aannemer en/of de architect zijn gedekt.
“De contractvorm is de belangrijkste oorzaak van tijd- en kostenoverschrijdingen bij bouwprojecten. Met geïntegreerde contractvormen, waarbij alle betrokken partijen beter en al in een eerder stadium samenwerken, kunnen veel tijd en kosten bespaard worden.” Zo stelt KPMG in het onderzoek ‘Kengetallen in de bouw’. De klassieke bouwvorm, waarbij ontwerp en uitvoering strikt gescheiden zijn, betrekt de uitvoerende partijen pas laat in het proces. Daardoor is er minder kennisdeling, nauwelijks gelijkwaardige samenwerking en veel te late bijsturing.
In samenwerkingsvormen waarbij actoren vanaf het prille begin één team vormen, kennis delen en overdrachtsmomenten bewaken, is het risico op vertragingen en budgetoverschrijdingen veel kleiner.
Het goede nieuws? Als co-bouwheer neemt D+A de complexe en arbeidsintensieve taken van de bouwheer over. Via een resultaatsverbintenis worden de exacte prestatie-eisen, de timing en het budget van je bouwproject vastgelegd. En de naadloze coördinatie tussen architect, studiebureau en aannemer garandeert een tijdige oplevering die aan alle eisen voldoet.
